Yamaç Paraşütü

Yamaç paraşütü, ekstrem spor dallarında zannedilenin aksine oldukça güvenli, heyecanlı, adrenalin dolu ve istendiği takdirde daha sakin bir branştır. Daha bireysel düzeyde yapılabilen bir spor olması sebebiyle gerek ülkemizde gerekse dünyada oldukça rağbet görür. Ekstrem sporlar birbirleriyle o kadar çok etkileşim halindedir ki yamaç paraşütü buna en güzel örnek olabilir. Bir grup dağcının serbest paraşütlerle yamaçlardan koşarak uçuşa geçmeye çalışması ve zamanla geliştirilen bir havacılık branşıdır.



Teknik olarak değinirsek;

Sabit herhangi bir yapısı olmayan, kubbe, taşıyıcı kolonlar, askı ipleri ve kuşam
tetibatından oluşan, tepeden koşarak veya yerden vinçle çekilerek içine dolan hava sayesinde
aerodinamik yapı kazanan, termal hava akımlarını kullanarak kendi kaldırma gücünü oluşturan çok
hafif motorsuz hava aracıdır.

Yamaç paraşütünün bez kısmı kanopi, kanat, kubbe, oturulan kısım ise 'harnes' olarak adlandırılır. Harnesler aynı zamanda akla ilk gelen 'yedek paraşütü' de bünyesinde bulundurur. Güvenlik üzerine kurulu bir sistem olan yamaç paraşütündeki iplerden yalnızca biri, takribi 130 kg çekebilecek güçtedir. İpler aynı zamanda çok hafif ve su geçirmez özelliğe sahiptir. Sağ ve sol fren sistemleri, oldukça yavaş ve istediğimiz herhangi bir mevkiye iniş imkanı sunar. Yine bu sistemlerin yanı sıra uçuş botları, uçuş tulumu, kask, variometre, rüzgar ölçer v.b. harici ekipmanları mevcuttur. Ekipmanlar sağlandıktan sonra uçuşun görev ve niteliğine göre rüzgar hesabı yapılır, uygun yamaç paraşütü seçilir, gerekli kontroller yapılır ve rüzgarı tam karşıdan alacak şekilde kalkış yapılır. Burada yine dikkat etmemiz gereken noktalardan birisi 'atlamak' kelimesidir, yamaç paraşütünde atlamak söz konusu olmayıp 'kalkış' gerçekleştirilir. Kontrollü ve keyifli bir uçuşun ardından rüzgarı karşıdan alarak, fren ipleri vasıtası ile yere yumuşak bir iniş gerçekleştirilir.

Bu sporu ilk deneyimlemem;

02.09.2011 tarihinde Türk Hava Kurumu bünyesindeki, Eskişehir İnönü Eğitim Merkezinde Yamaç Paraşütü 'Başlangıç' kursu ile başladı. Havacılığa aşinalığım artmış ve kendimi bir çok dalında geliştirmeye başlamışken yamaç paraşütünü yapmadan olmazdı :) O güne kadar model uçak, paraşüt, planör branşlarında kurslarımı tamamlamış ve tekamülleri ile geliştirme şansı bulmuştum. Yamaç paraşütüne ilk bakış açım sakin ve adrenalini düşük bir spor olmuştu. Ancak çok geçmeden yer eğitimlerini tamamlayıp ilk uçuşumu yapınca fark ettim ki ayaklar yerden birkez kesildi mi adrenalin yeniden tüm vücudu sarıyor. Uçuş sırasında rüzgarı, yüzünüzde ve ellerinizde hissetmek, diğer branşlara göre oldukça farklı bir duyguydu. Her uçuşun ardından yere sakin bir iniş yapmak ve tekrardan uçuşa çıkma hevesi sürekli tekerrür ediyordu.
Ancak çok geçmeden ufak bir talihsizlik yaşadım. Daha alçak bir tepeden yaptığımız uçuşun iniş safhası biraz hasarlı oldu :) Koca dümdüz arazide, inecek yer olarak sivri uçlu bir kayayı buldum. Aslında oraya yönlendirildim birazda :) İniş sırasında kayaya temas ettim etmedim derken birden kesilen rüzgar tamda kayanın üstünde bıraktı beni :) Bacaklarımla sıkı sıkıya kavradığım kayada nasıl ineceğimi düşünmeye dahi başlamamışken aniden esen rüzgar paraşütümü geriye çekince kelimenin tam anlamıyla 'Lak' diye kayaya oturdum :) ufak bir yaralanmanın ardından uçuşlarım sorunsuz devam etti. İlk fırsatta bunu bireysel olarak geliştirmeyi planladım ve Fethiye Ölüdeniz mevkinde bu imkanı buldum. Aslında Türkiye' nin bir çok yerinde yamaç paraşütü yapılabilecek tepeler ve uygun koşullar mevcut. Beni en çok cezbeden yanlarından biride buydu, canım isteyince bir kaç arkadaşı alarak güzel bir uçuş gerçekleştirip rahatlamak. Bu havacılık branşınıda kesinlikle öneririm ve önermemin sebebi ise hem adrenalin dolu hemde kolay uygulanabilir olması. Herkese şimdiden iyi uçuşlar dilerim :)