Yamaç paraşütünde bahsettiğimiz üzere bir grup dağcının serbest paraşütü kullanarak dağın yamaçlarından inmeye çalışması çabaları sonucunda yamaç paraşütüyle birlikte yelken kanat fikride o günlerde ateşlenmişti. Dr. Francis Melvin ROGALLO da bu macerada kendine yer edinmiş, yapılan bu denemeleri bir adım daha öteye taşıyıp ilk portatif delta kanadı yapmayı başardı. Ve artık planörle yamaç paraşütünün bir harmanı gibi duran yelken kanatlar, havacılık sektöründe sahneye çıkmaya başladı.
Teknik olarak değinirsek;
Alüminyum yada kompozitten yapılan bir iskeletin, kumaş ile kaplanmasıyla yapılmış bir kanat ve hemen altında pilotun konumlanacağı sisteme bağlı bir tutunma düzeneğinden oluşur. Kanat şekli itibari ile Yunan harfi olan Δ ya benzediği için yelken kanat isminin yanısıra delta kanat olarakda adlandırılır. Uçuş prensibi pek çok motorsuz hava aracında olduğu gibi süzülmeye dayalıdır. Yapılacak olan uçuşun plan ve niteliğine göre yelken kanat seçimi yapılır, uygun tepe belirlenir ve uçuş gerçekleştirilebilir. Yamaç paraşütünde olduğu gibi yine rüzgarı karşımızdan alarak tepeden koşarak havalanabiliriz. Diğer motorsuz hava taşıtlarının yükselme prensibine sahip olan yelken kanat 'termik' hatlarını kullanarak yükselebilir.
Ayrıca rüzgarlı günlerde, rüzgarı karşıdan alarak saatlerce havada kalabilir. Uçuşun sonunda ise yavaş ve stabil bir şekilde neredeyse yürüme hızında iniş gerçekleştirilir. Ayrıca yine yelken kanadın motorlu hali olarakda değinebileceğimiz microlight sınıflarıda mevcuttur. Microlightlar çok hafif hava araçları sınıfına girer. Microlight sınıfına giren araçlar ise 495 kg dır. Tek ve çift kişilik yolcu kapasiteli olup, iki eksende kumanda edilir.(yunuslama/yatış) Motor arızası durumlarında ise derhal ana prensibi olan süzülüşe geçerek sağlıklı bir iniş sunar.
Bu sporu ilk deneyimlemem;
15.06.2012 tarihinde Türk Hava Kurumu bünyesindeki, Eskişehir İnönü Eğitim Merkezinde 'Yelken Kanat Başlangıç' kursu ile başladı. Oldukça merak ettiğim ve mutlaka tecrübe etmeliyim dediğim bir branştı yelken kanat. Kursun ilk günleri gayet sakin başlasada yer çalışmalarında birden ne kadar kondisyonsuz olduğumu fark etmiştim. Kursla beraber kesinlikle kondisyonada ihtiyaç vardı :) Bu sebeple sabahları fırsat buldukça ara ara koşuyor sonrasında çalışma saatlerini bekliyorduk. Ancak yinede yelken kanadı omuzlanıp, vincin sizi çekmesi ve delicesine koşmak inanılmaz yorucuydu. Ama yer çalışmaları esnasında bir kaç metre dahi olsa yerden yükselmek, 'bütün bu zorluğa değer' dedirtebiliyordu.
Oysaki kursa başlamadan önce hiç uçuşa çıkmadan sürekli yer çalışması yapacağımızı biliyor olmam hevesimi kırıyordu. Ancak yelken kanatla havalanmak, kelimenin tam anlamıyla kuş gibi havada olmaktı ve paha biçilemezdi. Kurs süresince yeri geldi çok yorulduk, yeri geldi çok güldük ancak bu branşı burada bırakmayıp kesinlikle devam ettirmeyi düşünüyordum. Ve yine Türkiye bu hava sporu konusundada aslında oldukça şanslı. Genelde yamaç paraşütü sporunun icra edildiği yerlerde yelken kanat kursları yada bireysel uçuşları mevcut. Zaman problemleri sebebiyle bu branşta azda olsa ilerleyebilme imkanı buldum. Ancak yamaç paraşütüne kıyasla biraz daha meşakkatli ve yorucu. Alınan haz ise tarif edilemez, tam anlamıyla kuş olup uçmaya benziyor :) Yaptığım hava sporları içerisinde kesinlikle ayrı bir yeri olan yelken kanat branşını siz değerli arkadaşlara 'şiddetle' tavsiye ediyorum :) Herkese şimdiden iyi uçuşlar dilerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder